Open Europees kampioenschap 2025

Wauw..waar zal ik beginnen..zoveel woorden dat het bijna te lang zou worden dus ik ga het proberen kort te houden maar toch alles te vertellen.

Ook dit jaar mocht ik weer aan de start staan bij het Europese kampioenschap triatlon in Slowakije.Vorig jaar was ik Europees kampioen geworden dus er stond veel op het spel aangezien ik die titel wel wou houden natuurlijk, ik wist dat er nu 3 nieuwe atleten waren uit andere landen maar die kende ik nog niet en wist ook niet wat hun sterke onderdelen waren wat het erg spannend maakte. In de ochtend kregen we te horen dat het water 12 graden was dus mijn strategie (ivm mijn jeugdreuma) was zodra de toeter ging, ik meteen ging gassen zodat ik eerder het water uit ging en warm kon gaan fietsen (laat ik er wel even bij zeggen dat het buiten maar 11 graden was🙈) Had ervoor gezorgd dat ik vooraan stond waardoor toen de toeter afging ik meteen op kop lag.Samen met een atleet uit Israel en een atleet uit Slowakije lag ik de hele weg op kop en kwam als 3e het water uit maar wel als aller eerste vrouw, met een goede maar lastige wissel sprong ik de fiets op (door de koud waren mijn voeten volledig dood waardoor op pendalen stappen en het inklikken van de schoenen wat lastiger ging dan normaal gesproken) en met een gemiddelde van 31.9 vloog ik zowat over het parcours en heb eigenlijk alleen maar genoten.Opnieuw een goede wissel gehad en toen begon het laatste onderdeel, het lopen..ik wist dat ik nog op kop lag maar had geen idee hoever waardoor ik het nog meer op een gassen zetten. Geen idee hoe maar het lopen was begonnen en ik kwam vooruit.Nu hoor ik je denken "vooruit? Geen idee hoe?" maar doordat ik mijn voeten nog steeds niet voelde, voelde ik niet dat ik liep, maar op het horloge zag ik het tempo en dat die voor dat moment nog best goed ging.En daar was die dan..de finish! Ik had mijn concurrenten nog steeds niet gezien maar ik durfde het niet te denken...ik vloog de armen in van de organisatie in het bijzonder Martina en Eva die me op stonden te wachten en Martina fluisterde in mijn oor "you are just the winner again" maar toch, drong het niet goed door..tot dat de ceremonie begon..Samen met mijn beste vriend uit Israel en de rest van alle atleten stond ik te wachten tot mijn naam omgeroepen werd en daar was het dan..de omroeper zei "We stay in the Netherlands because the winner of the Open European Championship is..EsmeeAnne de Meulmeester!" ik kan toch wel zeggen dat dat kippenvel bezorgde en het toen pas doordrong..Ik mag mijn titel houden! Voor de tweede keer op rij mag ik mezelf opnieuw Europees kampioen noemen, echt..bizar.Ook leuk om als laatste te benoemen is dat ik op álle onderdelen de snelste was van de vrouwen,een pr had, ruim 9 minuten voorsprong op nummer 2 en ook nog regulier 3e was geworden! Dit is een goed begin van het nieuwe seizoen..op naar de volgende,15 Juni het NK Trihard in Amsterdam!